Het rondje is rond !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dag lieve allemaal,

Het zal het laatste verslag worden vanuit het buitenland. Morgenavond vertrekken we weer naar Nederland. Ik heb al vernomen dat het zo rond de 16 graden is en aardig guur met her en der wat buien. Kunnen we eindelijk onze lang meegesleepte fleecejacks weer aan (always look at the bright side of life). Alleen nodig gehad op de heenweg in het vliegtuig, een keer in Australie in Sydney en nu dus voor de terugreis. Hebben we het toch lekker warm gehad, de bijna 8 maanden dat we zijn weggeweest. Hoewel het in Nederland mooier weer wordt scheelt 16 en 33 graden toch aardig wat. Dat wordt dus wennen.
En wat wordt nog meer wennen?

Dat als we op de fiets zitten met bagage we niet meer toegelachen en -geroepen worden. Het zal stil worden op de fiets. Daarentegen zal met name Sem blij zijn dat hij niet meer als geluksbezorgen hoeft te functioneren, wanneer hij wordt aangeraakt. Want al dat gefriemel aan hem daar kreeg hij toch wel genoeg van. Hoewel hij aan het eind in het Thais wist te vertellen dat hij het niet leuk vond. En zo werd het opeens veel minder.

Wat wennen wordt is het afkicken van het heerlijke Thaise eten. Gelukkig nemen we diverse kookboeken mee, kijken of het thuis ook een beetje smaakvol te krijgen is.
Wennen wordt dat we opeens weer boodschappen gaan doen, eten gaan koken, was draaien, schoonmaken etc...
Wat een leven hebben we hier gehad!!!

Maar wat hebben we gehad?
Heel veel verschrikkelijk warme, leuke, lieve, waardevolle, meelevende reacties die we op de website van een ieder hebben mogen ontvangen. Ook al is het eenrichtingsverkeer geweest en hebben we vaak willen reageren, het zou onbegonnen werk zijn geweest. Overigens is de website meer dan 47.000 keer!!!! bezocht. Niet te geloven dus!
We hebben ook erg veel geluk en voorspoed gehad. Kan niet anders zijn dat het kwam door alle gelukspoppetjes en reisboeddhaatjes die we ontvingen voor de reis van diverse mensen en die allemaal mee zijn gegaan. We hebben zelfs niet eens een, maar dan ook niet een lekke band gehad. En dat terwijl we uiteindelijk toch 2000 kilometer! hebben gefietst.
En afgezien van Sem zijn hechtingen bij zijn wenkbrauw en een gat in zijn kop van het vallen van een schommel is er niets ernstigs gebeurd. Ala, het vliegtuig zou nog neer kunnen storten, da's waar. Maar dan horen jullie het nog (via een ander dan uiteraard).

Wat we nog meer hebben gehad en wat heel bijzonder is en was, alle ontmoetingen die we onderweg hebben mogen meemaken. Het maakt dat bijvoorbeeld John en Sandra uit Australie overkomen in 2007 en ons een bezoek zullen brengen. Het maakt dat we over een week weer Truke en Bert terug zullen zien, waarmee we in ieder geval door de Ooy gaan fietsen. Naomi en Arnold willen we vast via deze heel veel succes wensen met hun terugkeer 4 juni naar Nederland na 9 maanden te hebben gereisd. En we hebben nog op de website gestaan van Sandy en Tim uit Amerika die al meerdere jaren aan het fietsen zijn en het fietsen met kinderen op deze manier wilden promoten.
En alle lieve andere ontmoetingen waarbij het geraakt worden zeer zeker aan de orde was. Alles bij elkaar heeft deze reis zeer bijzonder gemaakt en we zijn dan ook meer dan verzadigd.
Ook weten we nu nog veel beter....waar een wil is is een weg!!!!
Dromen kunnen uitkomen en we voelen ons nog steeds zeer bevoorrecht dat we dit grote avontuur met ons gezin hebben mogen meemaken.

Maar toch nog even terug naar het laatste verslag. Terwijl ik op Koh Samui achter de computer zat te werken, waren de anderen met een brommertje (is toch wel 100 CC)het eiland aan het rondscheuren. Overigens zijn we volgens mij al aardig Thais aan het worden want later hebben we regelmatig met zijn 5-en op dat ding gezeten (en dat viel nauwelijks iemand op).
Na het maken van het verslag heb ik mij maar eens laten verwennen met een Thaise massage. En dat gaat er toch niet geheel zachtzinnig aan toe. Ik knapte er in ieder geval wel van op en iedere keer daarna als we langs de masseuse kwamen zwaaiden we uitbundig.

We hebben ruim 2 weken in hetzelfde resort gezeten omdat we het daar echt geweldig hadden. Naast lekker rustig aan doen, hebben Jeanne en ik nog een vierdaagse duikcursus gevolgd en dat was opeens hard werken. Allerlei theorie, multiple-choice vragen, examen en dan nog het stoeien met o.a. maskers leegblazen onder water, afdalen en opstijgen en wat dan te doen en nog veel meer. In ieder geval hebben wij daarmee ons kleine rondje echt rond gemaakt, omdat we de laatse dag naar Koh Tao gingen om daar te duiken. En dat was weer een bijzondere ervaring erbij!

Helaas heeft Sem zijn doppenverzamelwoede vroegtijdig moeten beeindigen, wegens overgewicht. Nu heeft hij van singha, cola, 7-up, ice-the, mirinda, heineken, vita (sojamelk), chang en van nog een aantal, ieder een dop mogen meenemen. Zie je meteen wat er hier in Thailand dus het meest gedronken wordt.

Op de terugweg van het resort naar de boot zijn we voor de eerste keer op de fiets echt door en doornat geregend. Dat krijg je als je opeens weer wat moet halen, in dit geval de boot dus. Maar het was uiteindelijk wel leuk om dat ook eens mee te maken want zo vaak zag je Thai zo door en doornat worden. En inderdaad, het droogt
vrij snel weer op.
We zijn nog een nacht in Suratthani gebleven voordat we de volgende avond met de nachttrein meegingen. Daar hebben we het toch nog mee mogen maken dat de fietsen niet met ons mee de trein in konden en dus een treintje later kwamen. En ook dit is allemaal goed verlopen.

Vandaag (18 mei)hebben we Sem zijn 5e verjaardag gevierd met taart, kadootjes en een dagje uit naar Safariworld. Een verjaardag die hij net zoals Rob, niet snel meer zal vergeten. En daarmee sluiten we dit geheel zeer positief af.

En wat we maar mogen gaan proberen als we weer thuis zijn is zoals een vriendin naar mij mailde:

" De kunst van het leven is thuis te zijn alsof men op reis is..........."

Anita, we gaan ons best doen, ik vond het in ieder geval een hele mooie!!
Thuis gaan we nog eens heerlijk nagenieten!

Nogmaals dank allemaal voor de betrokkenheid en alle warme, mooie dingen en voor de meesten..... tot binnenkort!!
Liefs van ons allen,
Rob, Trees, Jeanne, Mara en Sem